De uitslag van de Ypres Rally voorspellen: dat is gokken wanneer we getrakteerd worden op een malse regenbui. En we weten waar de eerste apenpok verschijnt, maar waar de laatste uitbreekt is een ongekende. Vorig jaar hielden we de zeges binnenshuis met Thierry Neuville en Pieter-Jan-Michiel Cracco, maar voor Rally1 zal de Ypres Rally minder geheimen kennen en in Rally2 is de lijst in vergelijking met vorig jaar behoorlijk aangedikt. Je zou voor minder! Mogen aankomen in Ieper: om je te nestelen op een terras met een hammetje en een Queue de Charrue Daar zegt Fransman, Boliviaan, Est, noch Rus neen tegen.
Omdat iedereen de vedetten van het WRC kent, richten we ons op Rally2 (ongeacht WRC2 open, WRC2 Junior of BRC). Gewoon Rally2, of R5 in de volksmond!
De glazen bol staat al drie jaar stof te vergaren. Even zien hoeveel we daar van af kunnen blazen.

Sandropov 2.0 brengt je naar номер три: Nikolay Gryazin.

Gryazin op het podium zetten, dat is ietwat Russiche roulette spelen, want de Rus blinkt zelden uit in regelmaat. Echter: in zijn dagje, is hij bij momenten onnavolgbaar.

Het voelt alsof Gryazin al een eewigheid meedraait, ook al is hij nog maar 24 jaar. In 2015 en 2016 leerde hij de kneepjes van het vak met een Peugeot 208 R2 en ging hij op ontdekking in onder meer het Europese kampioenschap. Dat bracht hem in dat tweede jaar al eens naar Ieper, maar hij zag er de finish niet. In 2015 had hij al eens kennis gemaakt met een R5, waarmee hij bij zijn debuut prompt naar een zesde stek reed in de Valais.

In 2017 maakte hij finaal de overstap naar de klasse R5, waar hij verder bleef doorgroeien in het ERC. Eerder met wisselend succes. We zagen hem ook proeven van het Franse kampioenschap in de Rouergue, waar hij in de slotfase enkel Yoann Bonato nog niet kon bijbenen, dat in een editie met onder meer Hayden Paddon aan de start. Sindsdien zijn we onvoorwaardelijk fan! (Dat en die geschifte onboard enkele jaren later in de Barum Rally)
In 2018 kwam de doorbraak er. Hij haalde de vice-titel binnen in het Europese kampioenschap en won in Liepaja en Polen. Dat was meteen het sein om andere oorden op te zoeken en te gaan proeven van het WRC waarin de Rus opnieuw heel wat leergeld moest betalen. Hij ging wel aan de haal met winst in WRC2 in de Rally van Finland, eentje die altijd mooi staat op het palmares.

In het korte coronajaar 2020 maakte hij de overstap naar Hyundai, maar dat bleek geen al te groot succes, al stond hij in Monte-Carlo en Mexico wel op het podium in WRC2. De Rus wisselde opnieuw van montuur en koos in 2021 voor een nieuw verhaal met de VW Polo. Ook dat werd een een jaar met ups en downs, maar wel met onder meer podia in Griekenland en Catalonië, en ERC-winst in Liepaja. Je merkt in onze opsommingen dat Gryazin zijn slag trekt op elke ondergrond. Hij passeerde toen ook in Ieper. De Rus was wellicht het snelste van het hele pak, maar… hij ging al vroeg van de baan en kwam enkel dankzij Super Rally terug.

En 2022, waarin hij opnieuw greep naar de Skoda Fabia (van Tok Sport) is eigenlijk een copy-paste van voorgaande jaren met onder meer een crash in Zweden en een koprol in de shakedown van de jongste Rally van Finland. Tussenin was er dan wel weer winst in Sardinië en een vroege podiumstek, begin dit jaar, in Monte-Carlo.

Gryazin begon zijn Belgisch avontuur vorig weekend opnieuw met een opgave, wat weinig goeds belooft. Het ding is: Gryazin heeft (een beetje) zijn reputatie tegen. Hij rijdt ontzettend veel en komt ook veel aan, maar in het WRC glijdt hij al te vaak naast de baan, in zijn ambitieuze jacht om de kloof met de toppers te dichten. Bovendien levert hij zelden half werk als hij crasht, waardoor iedereen het telkens gezien heeft. Je hoeft heus niet lang te zoeken naar filmpjes van deze Rus op youtube, meestal beelden van een halve Skoda.

Maar Gryazin heeft enkele voordelen. Hij weet sinds vorig jaar hoe snel een foutje gemaakt is in Ieper, en werd daar vorig weekend nog eens aan herinnerd. Je zou dus durven stellen dat het wispelturige talent wel iets zal opgestoken hebben van die ervaringen. De snelheid was er vorig jaar. En ook in Staden was hij de enige man, samen met Ingram, die het tempo van Andreas Mikkelsen kon volgen. Gryazin mag deze week bewijzen dat hij blijft leren, en mag/kan dat, in zijn zoektocht naar zijn grote gelijk, doen met een podiumstek in Ieper! Gryazin is sowieso een attractie, en iemand die we willen zien meegaan tot op het bittere einde! En dan is er veel mogelijk.