De uitslag van de Ypres Rally is zoals voorspellen hoelang Rusland nog zal heersen over de Krim of wanneer ik mijn gras nog eens zal afrijden. Niet te doen. Zelfs ronduit onmogelijk, of zelfs nooit. Maar onze glazen bol werkte in 2022 nog altijd wonderwel, en dus hebben we geen enkele reden om die opnieuw op te blinken met een dropje Dettol en een wreef van onze Belga-klak. Vorig jaar richtten we ons reeds op Rally2, dit keer kunnen we ons richten op een algemene overwinning. Lefebvre kreeg het vorig jaar na een fikse ‘koorde’ nog warm voor de ‘groene’ tafel en een top vijf zonder Belg was zowat ongezien… Maar in 2023 laat het WRC ons links liggen. De favorieten echter, luisteren nog altijd naar dezelfde naam.
Sandropov leidt je naar de nummer 4: een ouwe wolf en/of en jonge schaap.

Er is maar één Westhoekwolf en ja, die vreet jonge schapen op: en die luistert naar de naam Freddy Loix. Met elf overwinningen vul je geen dozijn, dus mag er nog altijd eentje bij. De ‘Fast’ was elf keer aan het feest in de Kattenstad en het zou me niet verwonderen, dat wanneer ze stellingen van de Menenpoort wegnemen dat één van de leeuwen vervangen is door een bronzen beeld van Loix. De Limburger is Mr. Ypres en zal dat wellicht tot in de eeuwigheid blijven. Of het zou snel moeten keren, maar tegen dan ben ik al (minstens bijna) vijftig en zit ik aan een visvijver, te hengelen naar eeuwige jeugd.

Ik moet nog navragen aan Loix waar hij die vond, want de recordwinnaar leek daar eerder al eens beet te hebben. Loix ziet er nog altijd dezelfde uit als 20 jaar geleden en tapte recent een stevige slok elixir door te trouwen met zijn verblindende Dulcinea. Je zou voor minder jong blijven.

Loix lijkt toe aan zijn zevende jeugd. Vorig jaar klokte hij best wel knappe tijden, om maar net de Master Cup (kleine kokhalsje) te missen. Hij trok die lijn door door te winnen in Oudenaarde en mits wat meeval won hij ook in Valais, daar waar hij 15 jaar geleden op een haar na de IRC-titel moest afgeven aan een mountainbiker die in Ieper nooit verder raakte dan Wijtschate en in de Condroz geen twee keer Strée kon overleven. (Pintje voor wie zijn naam hier als eerste noemt!)

In Wervik was het weer boenk erop met enkele rake klappen, maar hij moest wel de duimen leggen in de Tabakstad. Niet tegen een mountainbiker, maar veel scheelt het toch niet. Oud-tweewieler Niels Reynvoet pakte revanche na zijn tweede stek in Oudenaarde vorig jaar.

Feit is: Loix is een ouwe wolf, maar kan nog bijten. In de nieuwe Skoda Fabia Rally2 zal hij ongetwijfeld zijn tanden laten zien. En waar Loix vroeger telkens uithaalde op de lange proeven om elf zeges te sprokkelen, hoeft hij nu geen krachten te sparen, want de enige keer dat hij zijn uithoudingsvermogen nog zal moeten aanspreken is op Hollebeke. Al de rest is zelfs de naam KP Geluwe niet waard, en als het daar nog lukt voor de Fast (Geluwe 2), dan lukt het overal. Dat dozijn volmaken,… Nee, dat zal niet lukken. Een podium er bij? … Dan kruipt er al twijfel in onze stem. Straks krijgen we ongetwijfeld de beste Loix sinds 2016 te zien! Op een blaadje geef ik het!

Loix krijgt straks wel zijn jongste vijand tegenover zich. Freddy haalde het in Oudenaarde, Niels Reynvoet, och here dat schaap, pakte hem netjes terug in Wervik.

We zijn dan ook geneigd heel hard te kijken naar Wervik, waar Reynvoet en Loix de rest van het pak achter zich hielden en nu al enkele keren elkaar terugvinden. Net zoals bij Davy Vanneste, Jos Verstappen, … kijken we heel hard naar de jongste resultaten.

En laat Niels Reynvoet net de man in vorm blijken. En een Reynvoet in vorm, das een hele taaie! Dat eindigt niet, of dat eindigt hoog! Reynvoet leek tot midden vorig jaar even te worstelen met zichzelf. Hij plooide zelfs heel even terug op lagere klasses. Even koersen zonder druk, in de luwte, … Maar nu lijkt hij helemaal terug, eigenlijk al sinds Ieper vorig jaar.

Reynvoet snoepte in november 2022 het herbronningsmomentje van Verschueren af. Zelfs na een wisselvallig seizoen pepte Skurrie zich telkens op aan Kortrijk. Dat zat er vorig jaar niet in! Reynvoet klopte de recordwinnaar en zorgde zelf voor een catharsis.

De South Belgian Rally was méér dan oké. (We negeren de TAC Rally.) De Wallonie was méér dan goed, ook al eindigde die op krikken en de Sezoensrally was méér dan verwacht. Het was de voorbode van een fiks pak slaag voor de concurrentie in Wervik. “Wie is er klaar voor Ieper? Hier se! Ik, Niels! Beste Belg in Ieper? Das wel iets dat zou staan!” ’t Zal wel zijn, Niels! Ga ervoor, grijp het! Als het vooraan te warm wordt? Eerste Vlaming is ook al iets!

Eén naam vergat ik de jongste dagen en dat was die van Charles Munster. Voorlopig weinig regelmaat maar als we de prestatie van Reynvoet in de Sezoens bestoefen, dan moeten we hoog dringend Munster noemen, want de jonge Charles bezorgde zichzelf en co Ward Hanssens daar ei zo na een podium. Dat haalde hij wel netjres in de Rally van Bertrix. Dat tempo in Ieper? Mja,… dat wordt vooral uithouden… Charles had hier misschien vroeger moeten passeren in de Countdown, maar hij mag ons gerust eens ongelijk geven. En stel nu eens, dat ik er op zit???