Tags
Voorspellen wie in Ieper de bloemen mee naar huis neemt, blijft een opgave. Wie had verwacht dat die 2C-Peugeot van Freddy Loix geen schijn van een kans had tegen de Skoda? En wie had gedacht dat we met Juho Hänninen nog eens een Fin op het palmares zouden bijschrijven? Nee, ook mijn glazen bol bleek vorig jaar te wazig. Echter, ook dit jaar kunnen jullie hier terecht voor een stevig kransje kandidaten op een top-10 plaats. Niet zeggen tegen je vrienden dat Sandropov opnieuw begonnen is aan zijn aftelrijmpje, of ze gaan meteen weten waar je al die accurate info over het nummer zeven vandaan haalde. Oké, genoeg geleuter van de weetal, ik schenk u, Solowow Michal.
Michal Solowow begon in de late jaren tachtig met zijn bouwbedrijf Mitex, dat hij in 2002 verkocht aan de Franse investeringsgroep Eiffage. Hij blijft zijn aandelen uitbouwen in vier Poolse publieke bedrijven: chemiebedrijf Synthos, keramiekproducent Rovese, vastgoedontwikkelaar Echo Investments en vloerspecialist Barlinek. Hij consolideert ook zijn privaat vermogen, door het verkopen van enkele bedrijven die indirect gelinkt zijn aan Rovese. Ook bij beeldtechnologiebedrijf Barco kennen ze hem. Hij is een selfmade man van 50 jaar, die zich opwerkte en inmiddels de derde rijkste persoon van Polen is.
En nu komt het:
De gretige/happige racewagenrijder is regelmatig op de bühne bij het Europese Rallykampioenschap.
Voila, dat was een stukje van de financiële nieuwssite Forbes. Ik zeg het maar omdat jullie zich vast niet meer herinner dat ik dat vorig jaar ook al een keertje liet vallen.
De Pool begint tot een heel select clubje te behoren. Noem eens een paar piloten die er sinds 2005 onafgebroken bij zijn geweest bij de moderne wagens? Je zal er niet veel vinden, maar Michal Solowow zal wel op dat lijstje prijken. Op dat vlak kan je eigenlijk stellen dat hij een halve Belg is. Hij moet zo stilaan het parcours uit zijn broekzak kennen. Dat startnummer, die vier, dat is geenszins gestolen!
We hebben het wel voor de Poolse zakenman. Het is één van die Polen die er kopje bijhoudt en zich niet domweg in de strijd gooit om kort later uit een verhakkelde wagen te moeten kruipen. Hij rijdt op ervaring en aan een meer dan gezapig tempo. Bovendien komt hij terug aan de start met een Ford Fiesta. De laatste keer dat hij dat deed eindigde hij zelfs op het podium, zijn eerste IRC-podium en meteen ook het laatste, want dat kampioenschap stierf inmiddels een stille dood en werd opgesmikkeld door het ERC dat nauwelijks beter doet.
Dit jaar reed hij nog niet veel. Er was de Jänner, waar hij ambitieus aan een Europees programma begon, maar waar hij uitviel met mechanische pech. En er was de rally van Zweden waar hij zowaar twaalfde eindigde, voor een Sepp Wiegand (waarom komt die eigenlijk niet?) en een Nicolas Fuchs. Zelfs Mikko Hirvonen eindigde achter de Pool, om maar te zeggen dat Solowow zijn wagen wél op de baan houdt tussen de Zweedse sneeuwmuren.
Ook dit jaar zien we Solowow wel weer in de top tien rijden in Ieper. Een zevende plaats lijkt me meer dan plausibel, maar mits het wegvallen van enkele tenoren zien we hem nog dichter eindigen, maar we houden het op #7. “Solowow heeft geen crashes of uitsluitingen nodig om een goed klassement te rijden in Ieper.” Zo eindigde mijn verhaal na zijn vijfde stek vorig jaar, en zo eindig ik ook dit stukje.