Stéphane Lefebvre heeft afgelopen weekend een stevige streep mogen trekken op z’n ‘bucket list’. De 32-jarige Fransman won weinig verrassend de Ypres Rally en volgt zijn streekgenoot Adrien Fourmaux op.

Het moet gezegd: het was één van die jaren dat je een ferme glazen bol nodig had om de uitslag te voorspellen, en de mijne voldeed niet qua luciditeit en diameter. Na de eerste lus vielen we van de ene verbazing in de andere met onder meer een ijzersterke Gilles Pyck, een herboren Vincent Verschueren, een gemotiveerde Bjorn Syx. Gaandeweg toonde de Ypres Rally z’n ware gelaat en viel alles min of meer in de plooi.

Dat er minstens één GT in de top tien zou eindigen hadden we eigenlijk een beetje moeten zien aankomen met dit deelnemersveld. Dat de eerste historics ook bij die top tien zou aanleunen is toch wel verrassend, dus ‘kudos’ Pieter-Jan Maeyaert, Tim Van Parijs en Kris Princen, respectievelijk elfde, tiende en negende.

Ook Frédéric Miclotte was iemand die we waren vergeten in de countdown, maar eiste verdiend een mooie ereplaats op.

Op die plaatsjes hadden we het volledig mis. Emile Breittmayer was wat ontstuimig en werd uiteindelijk met pech uit zijn lijden verlost. Hetzelfde kan gezegd worden van Roger Hodenius die knullig in een gracht reed in een poging een verdronken wei uit te glijden.

Onze Poperingenaars hebben we dan weer onderschat. Gilles Pyck eindigde wel in de buurt van de verwachte achtste plaats, maar had zeker ook dichter kunnen staan, wellicht in de buurt van Bjorn Syx, die knap vijfde werd!

We leerden ook dat je met Bernd Casier best nog rekening houdt, zeker in deze Skoda. Casier leek herboren en bevestigde al het goede van de Rally van Wervik.

Davy Vanneste en Vincent Verschueren leken even op weg naar een dichte ereplaats, maar ook bij hen lag de foutenlast het hele weekend te hoog om een echte rol van betekenis te spelen. Vanneste liet het niet aan zijn hart komen en kon zich onder meer optrekken aan een snelste tijd. Verschueren droop stilletjes af ondanks een hoopvol begin. En ook Jos Verstappen mocht vroegtijdig huiswaarts. Te ambitieus, te weinig respect voor het Ieperse profiel, en dan oogst je wat je zaait. Een lekke band en daags later een kennismaking met een beuk die de oorlog wél overleefde.

We waren iets te voorzichtig met Cédric Cherain en Maxime Potty, maar omdat Niels Reynvoet al snel uit koers verdween konden de vice-kampioen en de regerende kampioen voluit hun kans gaan om een podiumstek te zoeken. De uiteindelijke winnaar volgen bleek onbegonnen werk en beide heren kwamen enkele keren goed weg of ze waren hetzelfde lot beschoren als Reynvoet…

Freddy Loix viel dan weer net iets lichter uit dan verwacht. Loix klampte zich vast vooraan en had eigenlijk wel derde kunnen eindigen, maar zelfs de meest ervaren rot reed twee keer lek, en dat zijn we niet gewoon van de recordwinnaar. Te hard gezocht naar dat podium? Wellicht wel, en dat bekoop je in Ieper.

Maar aan Lefebvre was er sowieso niets te doen. Zonder dommigheden of mechanische pech, was de Nordist de énige uitgesproken favoriet. De Fransman had, op de shakedown na, het hele weekend het overwicht en liet zich de kaas van tussen zijn baguette niet afsnoepen. Lefebvre is een mooie winnaar, in een editie zonder echte uitdager.
Zei Alain Penasse niet dat de Ypres Rally leuker zou zijn, zonder een Fransman die veertig seconden voor de rest uitrijdt? Wel kijk.

Het was ongetwijfeld een mooie BRC-manche, maar de Ypres Rally dreigt de eretitel van hoogmis te zien vervalen, ondanks een perfecte organisatie. De hoogconjunctuur van het ERC, IRC, Britse kampioenschap en uiteraard het WRC, ligt in het verleden! Niet het voltooide verleden, want daarvoor blijft de naam en het product te mythisch. Het was geen editie die begeesterde, met een uitkomst die te gemakkelijk te voorspellen viel, zonder afbreuk te doen aan het kruim van ons kampioenschap.

We zijn te veel gewend van de voorbije jaren! Dat wellicht ook.

Zouden Hayden Paddon, Kris Meeke, Matthew Edwards, Luca Rossetti,… Ieper nog weten liggen?

Of het nu een glanzende gouwe ouwe,
editie was,
of een vale flauwe… We zitten toch al opnieuw af tellen naar de ‘zalige week’. De ‘heilige week’ reserveren we even voor de komst van onze pape de paus!